Gedurende mijn carrière heb ik ook enkele mensen ontslaan. Ik ben daar niet fier op en ik ben er nog altijd niet enthousiast over. Geen enkele verantwoordelijke doet dit met plezier, geloof me. Het kost heel veel energie en je verliest er heel veel kostbare leef-tijd mee.
De enige vraag die je altijd moet stellen is, heb ik al het mogelijke gedaan om de medewerker de middelen te geven om te groeien? Heb ik hem de inzichten gegeven zodat hij eventueel een eigen beslissing heeft kunnen nemen om zich terug te trekken als de taak te zwaar was? Heeft hij genoeg ondersteuning gekregen via een interne of externe opleiding om de taak te kunnen volbrengen?
Vorige week nog sprak ik met een verantwoordelijke in de bouwsector. Het botert al lang niet meer tussen hem en de productieleider. Beiden voelen dat aan en de conflicten groeien alleen maar. Dat brengt niet alleen onrust voor de zaakvoerder maar ook voor het personeel. Het lijkt op een pot kokend water waar de deksel van gaat wegvliegen.
Mijn inspirerende mentor zei : "Als je alles geprobeerd hebt en de medewerker kan of wil niet mee dan zou het personeel na zijn vertrek moeten zeggen, ach ja...eindelijk, dat was te verwachten. Zo ging het niet meer verder."
Als je als leidinggevende niets gedaan hebt om de medewerker te begeleiden dan mag je achteraf zeggen wat je wilt, het personeel zal je misprijzen. Bijkomend zal de ontslagen medewerker je zaak heel veel negatieve publiciteit bezorgen en het netwerk van die werkkracht kan je niet meer aanspreken, noch voor rekrutering, noch voor sales.
Meningsverschillen zullen er altijd zijn. Het is de manier waarop ze afgehandeld worden, die het verschil maakt.
Een oplossing kan zijn om jezelf als zaakvoerder uit de wind te zetten en een externe kracht aan te werven en via de werkbaarheidscheques te analyseren waar het schoentje wringt. Want stel je voor, je ontslaat je productieleider en de volgende die binnenkomt heeft dezelfde issues.
Sinds de jaren 80 zijn functioneringsgesprekken zogezegd dé oplossing. Echter niemand kijkt daar naar uit. Het is precies alsof dagdagelijkse informele gesprekken niet meer nodig zijn. Er is blijkbaar geen tijd voor. Dat het voldoende zou zijn om één à twee keer per jaar een gesprek te houden, waarbij alle werkpunten netjes worden op gelijst, zo werkt het natuurlijk niet. Er zou dagdagelijks moeten gecommuniceerd worden over wat goed gaat en wat beter kan. Feedback geven is de andere laten groeien en dat gaat in twee richtingen. Verwacht je als feedbackgever ook altijd aan een stevig weerwoord. Het kan er wel eens hard aan toe gaan.
Alles begint met een heldere visie, die iedereen in het bedrijf begrijpt en waarover veel gecommuniceerd wordt en waar de medewerker kan en wil aan meewerken. De zaakvoerder blijft nog altijd de uiteindelijke beslissingsnemer. De weg naar het doel kan regelmatig veranderen. Denk maar aan alle aanpassingen die de organisaties hebben moeten doorvoeren in 2020 om de zaak draaiende te houden. De enige zekerheid is dat de manier van werken continu zal veranderen. Daar zou je als fan of ambassadeur van de organisatie bewust van moeten zijn en een overeenkomst in moeten vinden.
De hoogste vorm van samenwerken is dat je aan een gezamenlijke doel wilt meewerken, ook al zou je als medewerker een andere weg kiezen. Blijf je koppig vasthouden aan je eigen pad dan moet je ook bereid zijn om de gevolgen te dragen. Want als de zaakvoerder moet kiezen tussen het voortbestaan van zijn bedrijf of het ontslag van een tegendraadse verantwoordelijke....dan weet ik het wel.
Kunnen mensen het niet eens worden dat ze het oneens zijn?
Dat zou al een startpunt kunnen zijn van een zacht uitloop scenario. Geef gewoon toe dat je het oneens bent met mekaar en zie of een consensus mogelijk is. Onze wettelijke arbeidsvoorwaarden zijn rigide en weinig flexibel en laten niet toe dat een medewerker uit vrije wil (zonder zware gevolgen) kan opstappen en dat maakt de zaak alleen maar moeilijker. Jammer.
Denemarken heeft een uniek model 'flexicurity' genoemd.
Hoe effectief zou het zijn als twee mensen het oneens zijn en beslissen om niet meer verder samen te werken en dat ze in een positieve sfeer uit mekaar gaan. Zonder al te grote kopzorgen voor de zaakvoerder en zonder al te grote risico's voor de werknemer die ontslag krijgt.
Ontslag hoeft geen veldslag te worden. Laat je hierin begeleiden. Je hoeft niet altijd de hete kolen alleen uit het vuur te halen.
Een verhelderend gesprek kan al veel oplossen. Hier kan je dat aanvragen. Van praten is nog nooit iemand slechter geworden. Gewoon doen.
Enthousiaste Groeten
Nicole V.
Chief officer for happy profit.
#loopbaanbegeleiding #loopbaancoaching#werkbaarheidcheques #loopbaancoach #coaching #loopbaan #loopbaanbegeleider #persoonlijkeontwikkeling #coach #jobcoach #careercoaching #thejobcoach #loopbaantraject #career #careercoach #loopbaanwensen #reswitch #carri #re #persoonlijkegroei #loopbaancarri #vdab #werk #loopbaanadvies #energie #worklifebalance #ondernemers #motivatie #ondernemen #bhfyp #leiderschap #ontslag #functioneren #functioneringsgesprekken #evaluatie #ondernemerschap #leiding #dtv #businesscoach
